Απώλειες εσόδων ύψους 2,7 δισ. ευρώ και περίπου 300.000 θέσεων εργασίας έχει η Ελλάδα στο θαλάσσιο τουρισμό, από την αντιμετώπιση που του επιφυλάσσει η πολιτεία.
Την αποκάλυψη αυτή έκανε ο πρόεδρος του Ναυτικού Επιμελητηρίου, Γιώργος Γράτσος, δίνοντας στη δημοσιότητα ορισμένα στοιχεία από την έρευνα που κάνει αυτή τη περίοδο το Πανεπιστήμιο Πειραιά και η οποία ολοκληρώνεται σύντομα.
Οπως επισήμανε, η έρευνα του Πανεπιστημίου Πειραιά καταδεικνύει ότι περίπου 13.000 σκάφη αναψυχής δημιούργησαν 59.000 θέσεις εργασίας, είτε άμεσα είτε έμμεσα.
«Αυτό σημαίνει», υπογραμμίζει ο κ. Γράτσος «ότι εφόσον η Ελλάδα μπορέσει και προσελκύσει 100.000 επιπλέον σκάφη, τα οποία θα δένουν σε μαρίνες στην Ελλάδα, θα δημιουργηθούν τουλάχιστον 300.000 θέσεις εργασίας και περίπου 2,7 δισ. ευρώ επιπλέον έσοδα».
Οπως σημειώνει, τα σκάφη ανοίγουν θέσεις εργασίας, τόσο σε ό,τι αφορά το προσωπικό που απασχολούν, στις μαρίνες, στα ναυπηγεία, σε μηχανικούς, ηλεκτρολόγους, όσο και σε διάφορες ειδικότητες που χρειάζεται ένα σκάφος για να λειτουργήσει. Επίσης, ενισχύει την τοπική αγορά εφοδιαστών, τα εστιατόρια, τους προμηθευτές ανταλλακτικών. Μάλιστα, όπως σημείωσε, δίνουν ιδιαίτερη ώθηση με νέες θέσεις εργασίας στα νησιά.
«Με ένα ανταγωνιστικό νομικό και φορολογικό πλαίσιο, τα κέρδη από την ανάπτυξη των μαρινών στην Ελλάδα και τα σκάφη αναψυχής μπορεί να είναι τεράστια».
«Αν και η παρούσα κατάσταση στο θαλάσσιο τουρισμό είναι καταστροφική, το yachting θα μπορούσε να αποτελέσει έναν από τους πυλώνες ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας», σημειώνει ο πρόεδρος της Ενωσης Πλοιοκτητών Ελληνικών Σκαφών Τουρισμού, Αντώνης Στελλιάτος. Επίσης, χρειάζεται σταθερό φορολογικό νομοσχέδιο, για να μην αδειάσουν τελείως οι μαρίνες, καθώς και κίνητρα για την προσέλκυση στην ελληνική σημαία και ιδιωτικών μη επαγγελματικών σκαφών.
Σημειώνεται ότι, με το φορολογικό νομοσχέδιο του 2009, έφυγε περίπου το 25% των σκαφών από τις ελληνικές μαρίνες περίπου, ενώ χάθηκαν περίπου 6.000 θέσεις εργασίας, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.
Ακόμα, ένα από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος του θαλάσσιου τουρισμού στη χώρα μας είναι η έλλειψη υποδομών προσβασιμότητας, καθώς οι μαρίνες παρουσιάζουν ελλείψεις και περιορισμούς είτε σε υποδομές είτε σε προσωπικό. Επίσης, θα πρέπει να δοθεί έμφαση στις υπηρεσίες υποδοχής των πελατών, αλλά και εξυπηρέτησης των ναυλωτών. Αλλο ένα θέμα, σύμφωνα με τον κ. Στελλιάτο, είναι η ευκολία και η ποιότητα πρόσβασης των ναυλωτών από το αεροδρόμιο στα σκάφη (αεροδρόμια, ποιότητα οδικού δικτύου κ.ά.).
«Στους λόγους που συναίνεσαν, ώστε να φτάσει αυτή η εναλλακτική μορφή τουρισμού στα πρόθυρα του αφανισμού, είναι το γεγονός ότι, στα δυόμισι χρόνια κυβέρνησης, άλλαξαν έξι υπουργοί στο υπουργείο Ναυτιλίας, το οποίο έχει αλλάξει και τρία ονόματα», αναφέρει και προσθέτει: «Σε δυόμισι χρόνια, κατετέθη στη Βουλή δύο φορές το σχέδιο Νόμου για το θαλάσσιο τουρισμό κι όμως ακόμη βρίσκεται σε κάποιο γραφείο Υπουργικού Συμβουλίου χωρίς να ψηφιστεί», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Τι προσφέρουν
Σύμφωνα με τον κ. Στελλιάτο, και με βάση το αρχείο της Ενωσης Πλοιοκτητών Ελληνικών Σκαφών Τουρισμού, υπάρχουν 3.500 πλοία, τα οποία απασχολούν 3.000 Ελληνες ναυτικούς ασφαλισμένους στο ΝΑΤ, αλλά και 10.000 εποχικούς, κατά τους μήνες των ναυλώσεων των σκαφών (7 με 8 μήνες). Το προσωπικό αυτό απασχολείται για την επάνδρωση των ξενοδοχειακών μερών των πλοίων (μάγειροι, καμαρότοι) και, πέραν της οργανικής συνθέσεως, απασχολούνται ναύτες και ναυτόπαιδες, καθώς και skippers για τα ιστιοπλοϊκά.
Επίσης, απασχολούνται άτομα στις επισκευαστικές ζώνες και στα ναυπηγεία.
Πηγή: Ναυτεμπορική